"Landas ng Kahibangan"

Sinasabayan ng pantog ko ang ihip ng hangin
Lumuluwa ang aking isipan patungo sa langit
Hinihikayat ako ng kamatayan upang tahakin ang
Landas ng kahibangan at katamaran
Umutot ako sa hinagpis ng aking bayan
Sumablay sa kutsarita ang patak ng aking pangarap
Iniinom ng bata ang aking buhay
Sumasabog sa buhangin ang mga panaginip
Kong hindi maliwanag ni hindi madilim
Umuubra sa akin ang kabobohan
Ngunit di sapat ang kawalan ng pag-ibig
Umuuga ang aking pananampalataya
Umiikot ang aking paningin
Sabihin mo sa akin kung ano ang gagawin
Tara na, samahan mo ako sa mundong
Aking nilikha upang lumipad sa katuparan
Ng lahat ng mga pangarap...
- posted by Marcus Aurelius @ 9:12 PM